شب يـلـداي فـراق تـو دگــر آخــر شـد           سوختم از غم هجـر تو وليكن سر شـد

فـاطـمه يـاس بخـون خـفـتـۀ نيـلوفـريـم           شـو مهـيـا كـه مهياي سفـر حـيـدر شـد

وز شب هجرت  تو تا دم مـرگـم كارم           خـواندن سوره محبوب دلم كــوثـر شـد

دم به دم  مـنـتـظر لحظه  ديــدار شـدم           دردها عقده شد و در دل من مضمر شد

آيت غـربت و مظلومي من اين بس باد           كـه تـسلاي  دل غـم زده ام  دخـتر شـد

درفراق وغم مظلومي  تو فـاطمه جان           چاه محرم به دل و ديده به خون ساغرشد

كودكانت چوعلي يكسره دلتنگ تـوأنـد           كارشان خـوردن خونابه ز چشم تر شد

حال هـنگـام وصال تـو رسيد ست مرا           قاتـلم خيز كه پر، صبر علي ديگر شد

قـاتـلم خيز كه ايوب دلـم بي تاب است           قـتـلگـاهم نه اينجاست كه آن معبـر شد

فاطمه ديدن روي  تو وضو ميخـواهـد           زين سبب چهره ام از خون سرم احمرشد

من چو توبا دومدال آمده ام سـوي جنان           يك نشان بر دل غمديده و يك بر سرشد

من ندانم که چه آمد سرِ حيـدر( سائل)           ليـك دانم كه گــل خاطـر او پـرپر شـد